Σκολίωση - Καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης

Τι είναι η Παραμόρφωση;

Είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κάμψη και τις παραμορφώσεις των οστών.

Οι παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά και απειλητικά για τη ζωή προβλήματα υγείας, καθώς και σωματικά προβλήματα όπως η κακή στάση του σώματος και το βάδισμα σε πολλούς ανθρώπους. Για να αντιμετωπιστούν αυτού του είδους οι ασθένειες, που ονομάζονται και παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης στην ιατρική, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε πλήρως την παραμόρφωση με διάφορες μεθόδους απεικόνισης και μέτρησης. Η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης, γνωστή ως σκολίωση, ευθύνεται για περίπου το 80% των δομικών παραμορφώσεων. Ανάλογα με το βαθμό καμπυλότητας, η εικόνα της σκολίωσης μπορεί να μην γίνεται αντιληπτή για πολλά χρόνια και μπορεί να απαιτεί επείγουσα παρέμβαση ασκώντας πίεση στους πνεύμονες. Εάν η νόσος εντοπιστεί αργά, εμφανίζεται καθυστέρηση ανάπτυξης και ανάπτυξης, ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία, μαζί με διάφορα προβλήματα υγείας. Για το λόγο αυτό, είναι εξαιρετικά σημαντικό να έχουμε επαρκείς πληροφορίες για τη σκολίωση και να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τα σημεία και τα συμπτώματα σε πρώιμο στάδιο ως προς την πορεία της νόσου.

Σκολίωση – Τι είναι η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης;

Σκολίωση; Πρόκειται για μια τρισδιάστατη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης που είναι η πιο κοινή μεταξύ των παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης και προκαλεί εξαιρετικά σοβαρές διαταραχές στάσης στα προοδευτικά στάδια. Αυτή η παραμόρφωση μπορεί να εμφανιστεί λόγω του δομικού ελαττώματος της σπονδυλικής στήλης ή μπορεί να αναπτυχθεί λόγω μη σπονδυλικών αιτιών. Η μη δομική σκολίωση συνήθως υποχωρεί εν μέρει με την πάροδο του χρόνου ή γίνεται μη αναγνωρίσιμη όταν εξαλειφθεί η βασική αιτία της σκολίωσης. Η δομική σκολίωση εμφανίζεται συχνά ιδιοπαθής, αλλά νευρομυϊκές ασθένειες, διαταραχές του συνδετικού ιστού, λοιμώδεις ή νεοπλασματικές καταστάσεις, νευροϊνωμάτωση, εκφυλιστικές και ρευματικές παθήσεις, μεταβολικές διαταραχές και διάφορες τραυματικές επιπτώσεις μπορούν επίσης να προκαλέσουν δομική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης.

Τι είναι η Ιδιοπαθής Σκολίωση;

Οι πίνακες σκολίωσης στους οποίους δεν είναι γνωστός ο παράγοντας που προκαλεί τη δομική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης ονομάζονται ιδιοπαθής σκολίωση και περίπου το 80% όλων των σκολιών ανήκουν σε αυτήν την ομάδα. Αυτή η πολύπλοκη παθολογία της σπονδυλικής στήλης, η οποία θεωρείται ότι εμφανίζεται λόγω περισσότερων του ενός παραγόντων κατά την περίοδο ταχείας ανάπτυξης της παιδικής ηλικίας, είναι συνήθως ανώδυνη και ασυμπτωματική. Ως εκ τούτου, είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί. Σε περιπτώσεις που εξελίσσονται χωρίς διάγνωση στην πρώιμη περίοδο και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν, εμφανίζονται οξείς ή χρόνιοι πόνοι στην πλάτη και τη μέση, επιδεινώνονται οι λειτουργίες της καρδιάς και των πνευμόνων και παρατηρείται περιορισμός της σωματικής κίνησης. Λόγω του αισθητικού ελαττώματος, ο κίνδυνος κατάθλιψης αυξάνεται και η ποιότητα ζωής του ατόμου υποβαθμίζεται σημαντικά. Οι σοβαρές καμπύλες έχουν υψηλό κίνδυνο αιφνίδιου θανάτου.

Η ιδιοπαθής σκολίωση γενικά ταξινομείται σε 4 διαφορετικές ομάδες ανάλογα με την ηλικία στην οποία παρατηρείται η καμπυλότητα: βρεφική (0-3 ετών), νεανική (3-10 ετών), εφήβων (10-18 ετών) και ενήλικες (18 ετών). ετών και άνω) σκολίωση. Ενώ η βρεφική σκολίωση είναι εξαιρετικά σπάνια σε ποσοστό 1%, η συχνότητα της νεανικής σκολίωσης είναι περίπου 11-16%. Η εφηβική σκολίωση, γνωστή και ως σκολίωση όψιμης έναρξης, η οποία εμφανίζεται γύρω στην εφηβεία, είναι υπεύθυνη για περίπου το 90% όλων των περιπτώσεων σκολίωσης.​

Τι προκαλεί τη σκολίωση;

Η αιτία της ιδιοπαθούς σκολίωσης, η οποία εμφανίζεται σε 2 έως 4 στα 100 υγιή παιδιά, δεν έχει εξηγηθεί πλήρως. Ωστόσο, ορισμένοι παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνιση της νόσου μπορούν να απαριθμηθούν ως εξής:

• Λειτουργία δομικών στοιχείων στη σπονδυλική στήλη
• Πώς λειτουργούν οι νευρομυϊκές δομές
• Παρουσία ορισμένων ασθενειών όπως η δυσλειτουργία του οπίσθιου παχέος εντέρου
• Ορμονικοί παράγοντες
• εμβιομηχανικοί παράγοντες
• Συγγενή χαρακτηριστικά όπως φύλο, αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, γενετική προδιάθεση
• Ανεπάρκεια βιταμίνης D
• ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες
• κοινωνικοοικονομική κατάσταση
• Εργασία από εργασίες που απαιτούν ασύμμετρη φόρτιση στη σπονδυλική στήλη

Ποια είναι τα συμπτώματα της σκολίωσης;

Η σκολίωση ξεκινά πολύ ύπουλα και μπορεί να εξελιχθεί χωρίς συμπτώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συνήθως δεν υπάρχει πόνος και οι περισσότερες περιπτώσεις ανακαλύπτονται τυχαία σε ακτινογραφίες που γίνονται για άλλους λόγους. Ωστόσο, άτομα με απώλεια ευλυγισίας στους μύες των οπίσθιων μηριαίων, μειωμένη ικανότητα κάμψης της σπονδυλικής στήλης και αδυναμία στους κοιλιακούς και τους μύες της πλάτης μπορεί να εμφανίσουν έντονο πόνο στη μέση ως αποτέλεσμα ορισμένων σωματικών δραστηριοτήτων. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τη σχέση της σπονδυλικής στήλης με το θώρακα, τα άτομα με έντονη καμπυλότητα παραπονούνται για ρηχή αναπνοή και συχνές λοιμώξεις της αναπνευστικής οδού λόγω μειωμένης συμμόρφωσης στο στήθος. Πρέπει να είναι γνωστό ότι οι προοδευτικές και μη θεραπευμένες περιπτώσεις αυξάνουν την ευαισθησία του ατόμου σε καταθλιπτική διάθεση και διάφορες ψυχικές ασθένειες και οι καμπυλότητες της σπονδυλικής στήλης άνω των 90° συνδέονται με το σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου.

Θεραπεία Σκολίωσης

Η έγκαιρη διάγνωση είναι το πρώτο βήμα στη θεραπεία της ιδιοπαθούς σκολίωσης. Με την έγκαιρη διάγνωση, στοχεύει στην πρόληψη της εξέλιξης της καμπυλότητας, ιδιαίτερα στην εφηβεία, στην αναστροφή της σπονδυλικής στήλης σε βέλτιστη γωνία, και έτσι στη βελτίωση τόσο της αισθητικής όσο και της στάσης του σώματος. Στόχος των προηγμένων θεραπειών σκολίωσης είναι πρωτίστως η ανακούφιση του πόνου στη σπονδυλική στήλη, η βελτίωση των συνοδών σωματικών προβλημάτων και η διόρθωση της επιδείνωσης της αναπνευστικής λειτουργίας.

Κατά τον σχεδιασμό της θεραπείας λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες όπως η ηλικία του ατόμου, το φύλο, η παρουσία συνοδών ασθενειών, ο βαθμός καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης, η κατεύθυνση και το είδος της καμπυλότητας και ο κίνδυνος εξέλιξης της σκολίωσης. Εκτός από τη χειρουργική θεραπεία, προτιμώνται συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας όπως η χρήση κορσέδων και ειδικές εφαρμογές άσκησης για τη σκολίωση. Ωστόσο, για την αποφυγή σοβαρών τραυματισμών της σπονδυλικής στήλης, κάθε ασθενής θα πρέπει να αξιολογείται ξεχωριστά και οι θεραπευτικές μέθοδοι που θα εφαρμοστούν θα πρέπει να καθορίζονται ξεχωριστά ανάλογα με τα κλινικά χαρακτηριστικά του ασθενούς.

Ασκήσεις Σκολίωσης

Οι ασκήσεις που αναπτύχθηκαν για τη σκολίωση είναι μια από τις συντηρητικές μεθόδους θεραπείας που εφαρμόζονται για την ενίσχυση της σπονδυλικής στήλης και τη διακοπή της εξέλιξης της καμπυλότητας. Η πιο προτιμώμενη τεχνική είναι μια τρισδιάστατη τεχνική άσκησης που ονομάζεται Μέθοδος Schroth, η οποία διορθώνει τη στάση του σώματος εξαλείφοντας την ασύμμετρη κατανομή φορτίου του σώματος. Χάρη σε αυτές τις προηγμένες πρακτικές άσκησης, που είναι συγκεκριμένες για κάθε άτομο, σχεδιασμένες σύμφωνα με την καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης και υποστηρίζονται από διάφορες τεχνικές αναπνοής, αυξάνεται η ευλυγισία των μυών στην πληγείσα περιοχή, ενώ η μυϊκή δύναμη, το επίπεδο ισορροπίας, υποστηρίζεται η κινητικότητα και το γενικό επίπεδο συντονισμού του σώματος.

Οι ασκήσεις σκολίωσης θα πρέπει να εκτελούνται από αρχάριο επίπεδο με θεραπευτές που είναι εξοικειωμένοι με την τεχνική Schroth και που είναι εξοικειωμένοι με συγκεκριμένες πρακτικές άσκησης που σχετίζονται με τη σκολίωση. Κατά τον προγραμματισμό της άσκησης, λαμβάνεται υπόψη η κατεύθυνση της καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης και η τρέχουσα φάση θεραπείας. Για να διορθωθεί η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης με τη μέθοδο Schroth, ορισμένες ασκήσεις θα πρέπει να επαναλαμβάνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα σύμφωνα με το προσωπικό σχέδιο. Για το λόγο αυτό, ο ασθενής θα πρέπει να φροντίσει να εργαστεί σε αρμονία με τον θεραπευτή από το αρχικό επίπεδο. Για να αυξηθεί η επιτυχία της θεραπείας, θα πρέπει να τηρείται αυστηρά το πρόγραμμα άσκησης.

Επιπλέον, η χρήση κορσέδων είναι μια από τις πιο προτιμώμενες μεθόδους για τη θεραπεία της σκολίωσης. Οι ασκήσεις σταθεροποίησης και κινητοποίησης για 35-40 λεπτά την ημέρα που εκτελούνται με τον κορσέ αυξάνουν την αποτελεσματικότητα του κορσέ και έχουν θεραπευτική δράση στην παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης. Επιπλέον, η χρήση κορσέδων που υποστηρίζονται από τακτικές πρακτικές άσκησης μειώνει σημαντικά την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση στη θεραπεία της σκολίωσης. Βοηθά στον έλεγχο του μετεγχειρητικού πόνου και υποστηρίζει τη λειτουργία της σπονδυλικής στήλης.

Η χειρουργική μέθοδος θεραπείας προτιμάται για τραπέζια σκολίωσης που συνεχίζουν να εξελίσσονται παρά τις συντηρητικές μεθόδους θεραπείας, όπως η άσκηση και ο κορσέ, και των οποίων το επίπεδο καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης είναι πάνω από 45°-50°. Μετά τη χειρουργική επέμβαση σκολίωσης, που είναι μια από τις πιο σοβαρές επεμβάσεις, απαιτείται στενή παρακολούθηση για ορισμένο χρονικό διάστημα. Ενώ χρειάζονται 3-4 εβδομάδες για να επιστρέψει το άτομο στις καθημερινές δραστηριότητες μετά την επέμβαση, καθίσταται δυνατή η εκτέλεση όλων των ειδών σωματικών δραστηριοτήτων εντός 3-6 μηνών μετά την επέμβαση. Αν και σήμερα πραγματοποιούνται εξαιρετικά επιτυχημένες χειρουργικές επεμβάσεις σκολίωσης, διάφορες επιπλοκές όπως παραπληγία, αυξημένη κύφωση, ψευδάρθρωση, καταγγελίες πόνου όψιμης έναρξης, υπερδιόρθωση, σύνδρομο επίπεδης πλάτης, αυξημένη παραμόρφωση, μόλυνση και στροφική παραμόρφωση μπορεί να εμφανιστούν λόγω χειρουργικής επέμβασης σκολίωσης. Για να ελαχιστοποιήσετε τέτοιες επιπλοκές που σχετίζονται με τη χειρουργική επέμβαση, φροντίστε να επιλέξετε έμπειρους γιατρούς και χειρουργικά εξοπλισμένα κέντρα υγείας.